Bilir misin?
Bazen hücrelerdir karanlıkları sayha sayha parçalayan..
Bedenlerin zorla geçtiği küçücük mağaralar bazen..
Ve zindanlar belki de..
Yusuf’un çağrısında yol alınan “ey zindan arkadaşlarım! Ayrı ayrı birçok rab mi, yoksa her şeyden üstün bir tek Allah mı (Yusuf 39) ”ayetiyle silkindiğimiz zindanlar.. Ve muhataplarındaki akış!
Özgürlüğün kollarına…
Arzın en dar alanında bile en geniştir onlar. En aydınlık ve en refah. Yürek prangalarını söküp atan ve oradaki tüm ışıkları yakabilenlerden bahsediyorum.
Beynin her damarının hürriyete açıldığı yolları, işgale uğratmamış, insanların özgürlüğünden bahsediyorum.
Onlar ki kollarına onlarca kelepçe takılsa bile özgürlük modelini yüzlerindeki gülümsemelerden hissettiren kutlu erlerdir.
Bedenlerindeki her bir pencereden ışığı kenetleyen ve sevdanın en güzelini kana kana içen yüce ruhlardır onlar.
Metrelerce yüksek Nur dağının seccade boyu mağarasındadır onlar bazen! En geniş ovalara, arza rağmen..
Bazen kuyularda..
Bazen firavunun koyu zindanlarında..
Bazen küçücük hücrelerin en derininde..
Bedenler ruha satılmıştır sessizce. Ruhlar da en güzele. Kalakalsın beden sessizce. Yüreğin en güzel yamaçlarından uçurtmalar uçurur, şaha kalkmış kısrakların sırtlarından dem vurur onlar! karanlıkların koynundan çıkan güneşe…
Zifirin ortasında, yüzlerinde parıltı, sinelerindedir ayın şavkı. Korku yoktur!..
Beyninin kıvrımlı yollarının her durağı Allaha açılır ve değen tüm melodiler atar özgürlüğün kucağına onları..
Varlıkları sıkıştırılsa da küçücük yerlere! Dünyadan daha geniştir yürekleri..
Koparırlar yürek bağlarını en derinden sökerek..
Sonuna kadar dayarlar açarlar demirden kapıları..
Açılış, kopuş, çekiliş bağlanıştır aslında..
Dalga dalga akıştır kara gecelerin bağrından..
Bir mum alevinde dünyayı apaydınlık görürler. Ve ruhun ışığı ile aydınlatırlar tüm evreni..
Özgürlük…
Özgür kılmak ruhu ..kendine ve rabbine halis kılmak..
Halas etmek bedeni tüm köleliğe çağıran dokunuşlardan..
Bir olana bağlayıp ruhu kopmamacasına..BİRin tekrarı gibi görünenleri kırmak tek tek..veya o tekrarların kırılışı idrakiyle tekrar tekrar dirilmek! diriltmek..
Ve b/ağlamak sadece yürekle..
Anlarsın ki özgürlük bu işte..
Kanatsız kuşların özgürlüğü bu..
Ve anlarsın! Her nefeste dışarı bırakılan kuşların kanatlarında huzura uçtuğunu, nura koştuğunu…
Bir kanadın zindan, bir kanadın mağara olsa bile..
Selam ve dua ile..
Bazen hücrelerdir karanlıkları sayha sayha parçalayan..
Bedenlerin zorla geçtiği küçücük mağaralar bazen..
Ve zindanlar belki de..
Yusuf’un çağrısında yol alınan “ey zindan arkadaşlarım! Ayrı ayrı birçok rab mi, yoksa her şeyden üstün bir tek Allah mı (Yusuf 39) ”ayetiyle silkindiğimiz zindanlar.. Ve muhataplarındaki akış!
Özgürlüğün kollarına…
Arzın en dar alanında bile en geniştir onlar. En aydınlık ve en refah. Yürek prangalarını söküp atan ve oradaki tüm ışıkları yakabilenlerden bahsediyorum.
Beynin her damarının hürriyete açıldığı yolları, işgale uğratmamış, insanların özgürlüğünden bahsediyorum.
Onlar ki kollarına onlarca kelepçe takılsa bile özgürlük modelini yüzlerindeki gülümsemelerden hissettiren kutlu erlerdir.
Bedenlerindeki her bir pencereden ışığı kenetleyen ve sevdanın en güzelini kana kana içen yüce ruhlardır onlar.
Metrelerce yüksek Nur dağının seccade boyu mağarasındadır onlar bazen! En geniş ovalara, arza rağmen..
Bazen kuyularda..
Bazen firavunun koyu zindanlarında..
Bazen küçücük hücrelerin en derininde..
Bedenler ruha satılmıştır sessizce. Ruhlar da en güzele. Kalakalsın beden sessizce. Yüreğin en güzel yamaçlarından uçurtmalar uçurur, şaha kalkmış kısrakların sırtlarından dem vurur onlar! karanlıkların koynundan çıkan güneşe…
Zifirin ortasında, yüzlerinde parıltı, sinelerindedir ayın şavkı. Korku yoktur!..
Beyninin kıvrımlı yollarının her durağı Allaha açılır ve değen tüm melodiler atar özgürlüğün kucağına onları..
Varlıkları sıkıştırılsa da küçücük yerlere! Dünyadan daha geniştir yürekleri..
Koparırlar yürek bağlarını en derinden sökerek..
Sonuna kadar dayarlar açarlar demirden kapıları..
Açılış, kopuş, çekiliş bağlanıştır aslında..
Dalga dalga akıştır kara gecelerin bağrından..
Bir mum alevinde dünyayı apaydınlık görürler. Ve ruhun ışığı ile aydınlatırlar tüm evreni..
Özgürlük…
Özgür kılmak ruhu ..kendine ve rabbine halis kılmak..
Halas etmek bedeni tüm köleliğe çağıran dokunuşlardan..
Bir olana bağlayıp ruhu kopmamacasına..BİRin tekrarı gibi görünenleri kırmak tek tek..veya o tekrarların kırılışı idrakiyle tekrar tekrar dirilmek! diriltmek..
Ve b/ağlamak sadece yürekle..
Anlarsın ki özgürlük bu işte..
Kanatsız kuşların özgürlüğü bu..
Ve anlarsın! Her nefeste dışarı bırakılan kuşların kanatlarında huzura uçtuğunu, nura koştuğunu…
Bir kanadın zindan, bir kanadın mağara olsa bile..
Selam ve dua ile..
