Leyla Keleş (Malatya Gerçek Haber)
Derde düşen dermanını arar. Bir parçası kopsa bin parça eklenir derdine. Yollarına ölünesi bir aşk; hiçbir surette bu kadar güzel görünmedi şimdiye dek. Destanların "Mecnun" diye yazıldığı, türkülerin "Leyla" diye okunduğu çöl akşamlarını, yıldızlara sorun şimdi siz. Mecnun'u arayın şimdi çölde. Aklı beş para etmez Kays'ın gözlerine bakın. Başına yuva yapan kuşlardan konuşun. Yüreği bir gül gibi solmuş Leyla'nın gözlerini gördünüz mü hiç? O zaman bırakın Mecnun'un peşinde Mecnun olmayı,siz, Leyla ile Leyla oldunuz mu hiç?
Ey Kays! Kum fırtınalarının gözlerini doldurduğu gecelerden birini düşün. Adını hatırlayamadığın geceleri... "Leyla" diye diye Leyla olduğun gecelerden birisini düşün. Ya da bırak geceyi yalnızlığına, güneşi düşün, çöl güneşini, sana ettiği cefayı ölç tart... Başına yuva yapan kuşlara sinirlen biraz. Ellerini kavuran sıcaktan şikayet et. Ey Kays! Neden hiç şikayet etmezsin? Yoksa sen Leyla oldun da kendini mi bilmezsin? Buralarda seni adınla bilen azdır. Bakma sen bana. Ben şair olma hevesinde deli dolu, aşka aşık bir divaneyim. Ben de bilmezdim de adını, adımı Leyla diye üfürmüşler kulağıma; ondandır size olan bitmek bilmez merakım.
Gece kadar siyah saçlarını ören Leyla'ya da bakın siz. Kays'ın gözleri midir , saçlarına toka diye taktığı, yoksa yıldızlar mı? Ah Kays ah. Yine Leyla oldun bu gece. Bu gece yine gözlerini kum tanelerinden aldın Leyla'ya buladın. N'aptın Kays! Bak! Gözlerin Leyla'nın saçlarına takılmış.
Ey Kays'ı Mecnun eden Çöl! Nerde bir şair varsa senin etrafında toplanıyor. Mecnun'a Leyla'dan sonra en büyük cefa senin ettiğin. Sen ki yolsuz yolaksız bıraktın Kays'ı, Leyla'sız, akılsız bıraktın. Mecnun ettin. Sonra tuttun Leyla ettin. Bak! Leyla oldu Mecnun... Leyla olmak kolay mı Ey Çöl? Sen, Leyla'yı Leylalıktan ettin. Leyla gibi senin de canın olsa sana da ona dar olacağı gibi dar olsun sırat... Hesap vereceksin sen de Ey Çöl, soracak Yaradan bir bir ettiklerini, sen şahitsin Ey Çöl! Kabul, sana ceza yok, oysa ceza Leyla'ya, ceza Leyla'dan, ceza büsbütün Leyla...
Leyla, Ey Leyla! Ey Leyla olmayı sevdiren kara kura çirkin kız! Sen ne edersin Mecnun çölünde? Senin varlığın ne eder ki Mecnun'un hiçliğinin yanında ? Sen kim oluyorsun da adını esirgiyorsun Mecnun'dan. Sen ki Mevla'nın yolunda bir kandilsin sadece. Kendinden bilme bu aşkı. Her gece çöl tarafına bakıp türküler söyleyerek Mecnun'u kandırmaya çalışma. Mecnun Mevla'sına ereli kendi adını unuttuğu gibi seni de unuttu derler, bilir misin? Mecnun çoktan "Leyla olmuş" derler. Ne edeceksin şimdi? Hadi bul bir yolunu da hesap sor unutuluşun için. Mümkün mü unutana niye unuttun demek? Yok be Leylaaa. Nâmümkün , ne mümkün...
Bakma sana kızgın oluşuma Ey Leyla, bizim devirde insan artık, ne Mecnun ne Leyla... Çoluk çocuğun çölde Leyla aramaktan öte, Leyla Leyla "çöl" arar olduğu devir, bu devir. Kimsenin çöle düştüğü de görülmüş değil. Bugün "Ayşe" diyen yarın "Fatma" der mi Ey Kays? Gerçi sen başka isim de bilmezsin değil mi? Sana adını sorsalar sen yine "Leyla" dersin. Ah Kays ah. Leyla olmayı bu kadar zorlaştıran sensin. Seni bu kadar kıymetlendiren Leyla olmak... Ahh "Leyla olmak" ahh... "Ben" diyen bencillere kaldı aşk, seven de sevilen de bedbaht.
