Ve demeli insan

Suçlamaktan vazgeçerek

'ben nefsime zulmettim '

...

Zamanın çarkı içinde ahde vefayı unutan insan yaşamını anlamlı kılacak şeylerden birer birer uzaklaşıyor. Mutluluğu zor gündemlere yükleyerek kendine yürüme, özünü kestirme işini erteliyor ya da yapmıyor.

Oysa ruhun emanetçisi tarafından anlaşılmaya ne çok ihtiyacı var. Nefis muhasebesi insanı değerli kılar, kul eder, ayırır ONU şeytanın izlediği yoldan.

Ben nefsime zulmettim’ dedikçe, hatalarında yöneldikçe Rabbine! bir Âdem olur bir Yunus olur. Vakit ne kandıran şeytanı suçlar, ne ağacı, ne kavmi, ne kadını, ne işi, ne aşı…

Kendi nefsinde buldukça hatayı müstağnileşmez, kibir acziyeti ile uzaklaşmaz kendinden. Var edene yaklaşması mümkün olur/ gözyaşı, nedamet, istiğfar ile! Acizliğe bilir/ kulluğa dönüşür her eylem…

Nefsi ezmek hatalarını yüzüne vurmak EKSİKLERİ kapatmaya adımdır. Kendini yarım görmek !dünyayı daimi görmemek adına, tamamen dünyaya bağlanıp kulluğu unutmamak adına adımdır.

Mal varlığını kendinden bilen, güzelliği, başarısı ile övünen en ufak başarısızlıkta etrafı suçlayan insan modeli iç dünyasına ve dünyaya verdiği zarardan habersizdir.

Ömer Seyfettin’in ‘Kaşağı’ hikâyesi de çocukluğumda etkilendiğim hikâyelerdendir. Yaptığı hatayla başkasını suçlama çabasıyla ruhlar elbette acı çeker.

Günümüz neslinin de daha huzurlu, erdemli olabilmesi için ve kulluk bilinciyle hayatına yön verebilmesi için yaşadığı olumsuzluklarda önce kendini yargılamayı öğrenmesine yardımcı olmak zorundayız.

Ödev yapamadığı zaman elektriği suçlayan, çocuğu hasta olduğunda eşini suçlar. İyi bir yer kazanamaz ise okulu suçlayan,  yetişemez ise işe! trafiği suçlar. vesaire vesaire.

Suçlayıcı bir toplum yerine, kendi nefsinden başlayarak onaran, düzelten sorumluluk sahibi olmak ,kökten sonuçlar oluşturacaktır.

Ve yapılan yanlışlar, bırakılan eksiklikler Rab katında tövbeye, insan katında özür dilemeye yol verecektir.

‘Senin yüzünden’ söz ibaresini ne kadar çıkarabilirsek hayatlardan nefisle yüzleşmeler, doğruya gitmeler artacaktır. Değilse bu suçlamalar kırma, kavga, bencillik, öfke daha nice kötü hasleti de beraberinde getirecektir.

Hatasını kabul eden nefis sorumluluğu kuşanarak iyiye yönelecektir daim.

Değilse kibir, bilgiçlik, otoriter liderlik acziyetliği içinde ruh! iki âlemde de farkında olamadığı huzurdan yoksun kalacaktır

Selam ve dua ile

…