Davası olan fikri olan, zikri olan taş üstüne taş koyma çabası olan nesiller inşa etmek zorunda olduğumuzu her fırsatta dile getirdim. Getiriyorum.

Şu an ki gençliği seviyorum. Araştıran, planlayan, düşünen, çok ciddi çalışmalar ortaya koyan gençler var. Bununla beraber içten içe azalan düşen, düşmekten beter yerlere serilip kalkamayanlar var.

Neymiş efendim bir akımmış bu. Yere düşme akımı. Yahu biz edebiyat akımlarını biliriz sanat ve fikir akımlarını.

Modanın yerlerde sürünme akımları fikri vicdanı davası olmayan nesilleri işleyip etkisi altına alabilir. Bu şekilde ki kayıp yetiştirme tarzları sonucu, kişinin hayatındaki boşluğu lakayt işlerle doldurma hastalığı alıp başını gidecektir.

Bir söz söyleyebilmek, bir tuğla koyabilmek, bir fidan dikebilmek, bir insan büyütebilmek yerine nice insanlar çürüyecek.

Bir fidan değil nice fidanlar kesilecek. Bir tuğla değil nice duvarlar yıkılacak. Bir söz değil okunmayan nice kitaplar yırtılacak. Söylenmeyen sözler dilleri yakacak. Yerlerde sürünmeye hiçbir şekilde gönlü razı olmayacak aziz bir ecdadın torunlarıyız. Düşenin elinden tutan, her haliyle yol olan yoldaş olan bir dinin mensuplarıyız.

Nefsi aşağılara indirmek gerekirken izzeti yerlerde süründürmek nedir!!!

Bu akımlara kapılma yavrucuğum,

Ruhun öyle yüce işlerle dolsun ki vakte verdiğin değer, hem seni hem de toplumunu aziz kılsın.

 Bizim başımız secde ile yere değer, bir de şehit olursak gövdemiz yere düşer. Ayağı takılana koşarız, başı sıkışana koşarız.

Giydiğimiz elbise, vakur duruşumuz, ruhumuzun yansımasıdır.

Düştünse  kalk! ellerini yıka. Kendini toparla. İnandıklarını yeniden oku ve yeniden oku ve yeniden oku daha yapacak çok işimiz var!

...

Nilüfer Zontul Aktaş