Nilüfer Zontul Aktaş

Nilüfer Zontul Aktaş

KaynAKTI AŞK

Kaynağından çıkan su gibiydi

AŞK!

Hani su yol alır /derinlerden

Kayalardan taşlardan kumlardan geçerek

nefes alır ya topraktan..

Ve Aşk işte..

Özden yukarılara çıktıkça

Ve İndikçe /içeriden içerilere…

Temizleyen temizlenen

Su gibi…

Kayaların arasından geçerken

Derin gözyaşı olur belki

Taşların arasında

Dokunaklı söz..

Kum olur bazen

Ayaklara dolaşan..

Ve toprağa yaklaştıkça

Teni saran..

Çamura bulanmadan

Süzülür ruhtan..

Süzer s/üzülür ..

Hep te üzer ve üzülür..

Yere b/ulaşır

Arza ulaşır..

Fışkıran kaynak misali

Akar cana dolaşır

Aşktır adı /nura giden

Güneşine muhabbetle

Sinelere dökülen



Toprağın canını delerek AK/TI su..

Aktıkça özgürleşerek

Paklığa yürüyerek

...

Ve aşk ki/

Parçaladı o da teni..

Aziz ise de su gibi

Dağlayarak/sarsarak..

Gönül tellerine çarparak

Her noktada yanarak /yakarak..

Teslimiyeti kuşanarak



Yol oldu toprak suya

Ve yol oldu aşk/

Tendeki garip yolcuya

Su tende yakıldıkça c/an aşkı buldu

Aşk teni yaktıkça

Ruhlara rahmet oldu…


Nilüfer Zontul Aktaş

Önceki ve Sonraki Yazılar
Nilüfer Zontul Aktaş Arşivi