Dünyaya Allah’a aşkla bağlanmak, yalnızca O’na kul olmak, O’na şevkle ibadet etmek, Rabb’imizin aşkı ile yanmak için geliriz. Mutluluk Allah aşkıyla olur, bunun dışında kalpler tatmin olmaz, kurtuluş gerçekleşmez.
Her an Allah aşkıyla yanmak, insana bir enerji ve canlılık verir. Bu ruhla yaşayan, Allah’a derin bir teslimiyeti ve Allah korkusunu derinden hisseden, Kur’an’a tam tabî olan mümin için tedirgin olacağı, rahatsızlık duyacağı bir şey yoktur. İnsan ancak Allah aşkıyla huzur bulabilir, tevekkül edip rahat olabilir.
Bediüzzaman Allah aşkını mealen şöyle tarif eder: “Aşk, şiddetli bir muhabbettir. Fâni sevgililere yönelik olduğu vakit, ya o aşk kendi sahibini daimî bir azap ve elemde bırakır. Veyahut o mecazî sevgili, o şiddetli muhabbetin fiyatına değmediği için, kalıcı bir sevgili arattırır; geçici sevgiliye değil, Allah’a olan aşka dönüşür.”
Sonsuza kadar Allah aşkıyla yanmak, sonsuza kadar aynı şiddetli aşkla yaşamak muhteşem güzel bir duygudur. Bu sebeple ölüm, mümin için cennete vesile olma, Rabb’ine kavuşma yönünde bir nimettir.
İnkârcı, ölümle birlikte her şeyin biteceğini, yok olacağını düşünür. Bu dehşet vericidir, korkunç bir şeydir. Ancak onun için asıl korkunç olan her şeyin yeni başlıyor olmasıdır. Dünya hayatında fıtratına ters sürdürdüğü eziyet dolu hayatı gibi, ahiret hayatı da eziyettir.
O da yanar ama Allah aşkı ile değil, ahiret azabı ile. Sorar Rabb'imiz;
" Cehennem (sakar) nedir, sen bilir misin?"
Ne alıkoyar, ne bırakır.
Beşere delicesine susamıştır.
(Müdessir Suresi, 27-29)
Allah'tan ‘içi titreyerek korkan’ öğüt alır-düşünür.
'Mutsuz-bedbaht' olan ondan kaçınır.
Ki o, en büyük ateşe yollanacaktır.
Sonra onun içinde o, ne ölür, ne yaşar. (A'la Suresi, 10.. 13)
Önünde cehennem vardır ve (orada) irinli sudan içirilecektir. Yutkunmaya çabalayacak ve boğazından geçirmeyi başaramayacak, ona her yandan ölüm gelecek, oysa ölmeyecek de. Ardından daha katı bir azap olacak. (İbrahim Suresi, 16-17)
Cehennem ne alıkoyar, ne bırakır. Ölüm her taraftan gelir ama Rabb'ini inkar eden onun içinde ne ölür, ne yaşar. Ve şimdi bütün "yüzler, diri, kaim olanın önünde eğik durmuştur ve zulüm yüklenen ise yok olup gitmiştir. (Taha Suresi, 108-111)
Allah aşkıyla yanan mümin acı hissetmez. İbrahim(as) gibi, ateş ona serin olur. Dünyanın da ahiretin de lezzetidir Allah aşkıyla yanmak.
"Yanmak var, yanmak var. Odun yanar kül olur. İnsan yanar kul olur!.. Allah ile olduktan sonra ölüm de, ömür de hoştur." Mevlâna Celâleddin.