AŞK!
Hani su yol alır /derinlerden
Kayalardan taşlardan kumlardan geçerek
nefes alır ya topraktan..
Ve Aşk işte..
Özden yukarılara çıktıkça
Ve İndikçe /içeriden içerilere…
Temizleyen temizlenen
Su gibi…
Derin gözyaşı olur belki
Taşların arasında
Dokunaklı söz..
Kum olur bazen
Ayaklara dolaşan..
Ve toprağa yaklaştıkça
Teni saran..
Çamura bulanmadan
Süzülür ruhtan..
Süzer s/üzülür ..
Hep te üzer ve üzülür..
Yere b/ulaşır
Arza ulaşır..
Fışkıran kaynak misali
Akar cana dolaşır
Aşktır adı /nura giden
Güneşine muhabbetle
Sinelere dökülen
…
Toprağın canını delerek AK/TI su..
Aktıkça özgürleşerek
Paklığa yürüyerek
...
Ve aşk ki/
Parçaladı o da teni..
Aziz ise de su gibi
Dağlayarak/sarsarak..
Gönül tellerine çarparak
Her noktada yanarak /yakarak..
Teslimiyeti kuşanarak
…
Yol oldu toprak suya
Ve yol oldu aşk/
Tendeki garip yolcuya
Su tende yakıldıkça c/an aşkı buldu
Aşk teni yaktıkça
Ruhlara rahmet oldu…
Nilüfer Zontul Aktaş