SMA hastası Mehmethan, 2 aydır bilinci kapalı bir şekilde oksijen makinesine bağlı olarak yaşıyor. Doktorların iyileşmesi için tek umut olarak ABD’de bulunan ilacı söylemesi üzerine çaresiz anne Ayçe Bohçalı, ilacın getirilmesi için yardım bekliyor. Hasta çocuğu nedeniyle eşinin de kendisini terk ettiğini belirten anne Ayşe Bohçalı, çocuğunun gözlerinin önünde yavaş yavaş eridiğini belirterek, bir an önce oğlunun tedavisinin yapılmasını istiyor.
Devletin evde bakım, evde eğitim gibi imkanlarından faydalandıklarını belirten anne Ayşe Bohçalı, sadece Amerika’da bulunan ve ismini bilmedikleri ilacın temin edilebilmesi için Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a seslendi. Oğlunun 15 Temmuz Kalkışma gecesinde Cumhurbaşkanı Erdoğan’a yaptığı duanın sosyal paylaşım sitelerinde yayılması ile gündeme geldiğini hatırlatan anne, “Ben önce Allah’tan sonra da cumhurbaşkanımızdan yardım bekliyorum. Mehmet’in de yaşamaya hakkı var. Her geçen saat korkuyorum, acaba bu saati atlatabilecek mi diye” sözleriyle çocuğuna yardım edilmesini istedi.
“Mehmet’in de yaşamaya hakkı var”
Oğlunun kalbinin 2 kez durduğunu anlatan Ayşe Bohçalı, “Mehmet’in hastalığı SMA tip 2 hastalığı. Hastalığına rağmen daha önce iyi idi. Evde eğitim görüyordu, fizik tedaviye götürülüyordu. Sağ olsun devletimiz çok iyi bakıyordu. Mehmet’in maaşıyla geçiniyoruz. Eşim ayakları olmayan bir çocuk için ben evliliğimizi sürdüremem dedi ve 5-6 yıl önce boşandık. Ancak 2 ay önce Mehmet’in 2 hafta arayla 2 kez kalbi durdu. 2 ay yoğun bakımda kaldı. Mehmet bu süreçte konuşma ve ellerini kullanma yetisini de kaybetti. Bazen boş bakıyor, bazen dinliyormuş gibi bakıyor. Mehmet’in ilacı Türkiye’de yok, Amerika’da var. Mehmet Sayın Cumhurbaşkanımızı çok seviyor. Ona sağlığı iyi iken sürekli mesajlar çekiyordu. Geldiği zaman görmek istiyordu, fakat kalabalığın içinde sesini duyuramıyordu. Ben Sayın Cumhurbaşkanımızdan rica ediyorum, o el atarsa olur. Mehmet’in de yaşamaya hakkı var. Benim oğlum her geçen saat, ben korkuyorum acaba bu saati atlatabilecek mi diye. Ne olur yardımcı olsunlar. Benim oğlumun o ilaca ihtiyacı var. Ben oğluma burada çok zor şartlar altında bakıyorum. Yaşadığımız yerde bakkal yok, ekmek büfesi çok uzak. Önceleri gidebiliyordum ama şimdi bırakıp gidemiyorum. Hastayı ne hasta sahibi, ne anne, ne baba bekler. Hastayı ölmüş bir insan bekler. Eğer çaresizlik bir annenin üzerinde yırtılmaz bir elbise ise hastasını işte o şekilde bekler” diye konuştu.