Biz “Ey Rabbimiz! Bizi bu aldattı bizde buna aldandık” desek bile bu uğraş sonuç vermeyecektir. Yüce Rabbimiz Kur’an-ı Kerim’de bizlere öğüt veriyor.
وَقَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الأَمْرُ إِنَّ اللّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدتُّكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ إِلاَّ أَن دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي فَلاَ تَلُومُونِي وَلُومُواْ أَنفُسَكُم مَّا أَنَاْبِمُصْرِخِكُمْ وَمَا أَنتُمْ بِمُصْرِخِيَّ إِنِّي كَفَرْتُ بِمَا أَشْرَكْتُمُونِ مِن قَبْلُ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
İş bitirilince şeytan da diyecek ki:
“Şüphesiz Allah size gerçek olanı söz verdi. Ben de size söz verdim ama yalancı çıktım. Zaten benim sizi zorlayacak bir gücüm yoktu. Ben sadece sizi çağırdım, siz de hemen bana geliverdiniz.
O halde beni kınamayın, kendinizi kınayın. Artık ben sizi kurtaramam, siz de beni kurtaramazsınız. Şüphesiz ben, daha önce sizin, beni Allah’a ortak koşmanızı kabul etmemiştim. Şüphesiz, zalimlere elem dolu bir azap vardır.”(3)
Şeytan insanı kurtaramayacak. Şeytana uyup bizleri kötü yola götüren arkadaşımız da kurtaramayacak. Bizde kendimizi kurtaramayacağız. Arkadaşımıza “Sen ne biçim arkadaşmışsın neden beni uyarmadın” desek de elden gelecek bir şey yoktur.
Çünkü kendisine uyduğumuz arkadaşımız da bizim için “Sen beni neden kınıyorsun, Sen iyi olaydın da beni bu azaptan kurtaraydın” diyecektir.
Dünyada dost olan arkadaşlar Cehennem yolunda küstürler. Dünyada sırdaş olan insanlar Cehennem yolunda birbirlerinin yüzlerine bakmazlar.
Dünyada aralarından su geçmeyen insanlar Cehennem yolunda birbirlerine tek bir kelime bile söylemezler, söylemek istemezler.
Bu ne kötü bir durumdur. Bu ne yürek burkan bir haldir. Bu ne acı bir tablodur. Kur’an-ı Kerim’de geçen bir ayeti hüzünle ve kalbimiz titreye titreye sizlere aktarmak istiyorum.
وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلاً {} يَا وَيْلَتَى لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَاناً خَلِيلاً {} لَقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءنِي وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولاً
“O gün zâlim olan kimse ellerini ısıracak, ah keşke ben de peygamberle beraber bir yol tutsaydım. Vay bana!. Keşke falanı dost edinmeseydim. Bana Kur’an gelmişken, gerçekten beni ondan o saptırdı. Şeytan insanı yapayalnız, yardımcısız bırakır” diyecektir”(4)
Aman Rabbim! Bizi böyle olanlardan eyleme. Aman Rabbim! Gençlerimizi, çocuklarımız neslimizi bu durumdan uzak eyle. Aman Rabbim! Aman Rabbim!
Mehmet Emin YAĞMUR